Łączna liczba wyświetleń

środa, 29 sierpnia 2012

"Wilcze" choróbsko...

Pisałam już, że Garip choruje, pisałam też, że na lekach. To teraz może dokładniej: co się dzieje?
Ano... dobre 2-3 miesiące temu pojawiły się niepokojące objawy na trufli nosowej, w postaci rozjaśnień pigmentu (garipowy nos jest czarny).


Nos wydawał się w niektórych miejscach sino-niebieskawy, po dniach paru pojawiły się krwiste podbiegnięcia.Poza tym lusterko nosa straciło swoją charakterystyczną strukturę i się "wygładziło".

Już wtedy zerknąwszy w internet miałam obawy, że to  
TOCZEŃ RUMIENIOWATY KRĄŻKOWY ( LUPUS ERYTHEMATOSUS DISCOIDES - DLE ).
Nasze obawy niestety potwierdziła weterynarz; po pobraniu krwi oraz zrobieniu preparatu z tkanek trufli.
Szczęście w nieszczęściu nie jest to odmiana układowa. "Jedynie" związana z bezwłosymi części głowy, czasem pojawia się także  na  mosznie, w okolicach sromu, na poduszkach łap.

To druga po pęcherzycy liściastej, najbardziej powszechna choroba skóry na tle autoimmunologicznym u psów.
Obserwuje się  ją u psów w wieku 3-5 lata, uważa się że jest ona  dziedziczona, jednak mechanizm ich przekazywania nie został jeszcze poznany.
Brak jest predyspozycji wiekowych i płciowych. Predysponowane rasy to : owczarek niemiecki, collie, sheltie, siberian husky, spaniel brytyjski, niemiecki pointer krótkowłosy.
Uważa się ją za indukowaną przez promieniowanie UV.


Normalna chropowata skóra lusterka nosowego (w zbliżeniu wyglądająca jak "kocie łby"), zmienia się na gładką i lśnącą. Następnie dochodzi do pękania, krwawienia, rozwoju nadżerek i strupów.
Zmiany pojawiają się na grzbiecie nosa, na granicy błony śluzowej i skóry właściwej.

sangoma.pl






sangoma.pl



 Promienie UV pogarszają stan chorobowy, a więc najczęściej choroba nasila się latem.
W rzadkich i chronicznych przypadkach, choroba może rozwinąć się w raka skóry.

Nie da się zapobiec tej chorobie, można jedynie ją kontrolować i redukować objawy.
Leczenie jest pomyślne, choć wymaga cierpliwości - zazwyczaj konieczne jest przez całe życie psa.

Stosuje się kortykosteroidy, tetracyklinę, nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminę E, A, B kompleks.

Garip dostaje tetracyklinę, wit. PP, E, olej lniany (kwasy omega), do tego maść sterydowo- antybiotykowa.
Nie wiemy ile będzie trwało leczenie. Prawdopodobnie całe jego życie, choć możliwe, że objawy ulegną osłabieniu w okresie jesienno- zimowym.


Pisząc o chorobie korzystałam z n/w źródeł:

 http://www.sangoma.pl/pol/saba_pol.htm
Scott, DW, Miller, WH, Griffin, CE 1995. Immunologic Skin Diseases. In Muller and Kirk's Small Animal Dermatology. p. 578-588. WB Saunders Co., Toronto.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz